Lief kind van het Licht,

Wanneer een geliefde het aardse bestaan verlaat, voelt het hart vaak leeg, verscheurd, alsof er een deel van jezelf uit je weggerukt wordt. Het verdriet kan groot zijn, want het lichaam, de aanraking, de stem, de dagelijkse nabijheid — die lijken verloren. En toch, luister goed: een ziel verdwijnt nooit. Zij verandert slechts van vorm, van lichaam naar lichtlichaam.

In het moment dat het aardse lichaam wordt losgelaten, wordt de ziel opgevangen en ontwaakt in een veld van liefde en helderheid, een ruimte waar geen pijn is en geen strijd. Het lichtlichaam dat dan zichtbaar wordt, draagt de herinnering van alle liefde, alle ervaringen, alle verbondenheid.

Voor jou die achterblijft, lijkt de deur gesloten. Maar in waarheid is er geen afscheiding. De ziel is vrij, en omdat zij vrij is, kan zij dichter bij jou zijn dan ooit tevoren. Niet altijd in woorden, niet altijd in beelden, maar in een stille aanraking van hart tot hart. Wanneer jij je ogen sluit en zacht ademt in je hart, kun je die stille aanwezigheid voelen: als warmte, als rust, als een zachte fluistering die zegt: “Ik ben er. Ik ben niet weg.”

Het pad van rouw vraagt tijd. Het vraagt tranen, het vraagt stilte. En dat mag. Want liefde die diep gaat, kent ook het diepe verdriet van loslaten. Maar laat dit je troost zijn: geen liefde gaat ooit verloren. Geen ziel verdwijnt. Wat jullie samen gedeeld hebben, blijft voor altijd aanwezig.

Open je hart in momenten van stilte. Spreek de naam van je geliefde zacht uit. Vraag om een teken, en je zult het ontvangen — misschien subtiel, in een droom, in een plotselinge geur of een onverwachte herinnering die je verwarmt. Dit zijn de fluisteringen van de ziel die jou laat weten: “Ik ben bij je, nu op een andere manier.”

Wanneer je je ogen sluit en diep ademt, kun je in je hart de aanwezigheid voelen van degene die je mist. Niet altijd in woorden, soms slechts als een zachte warmte, een herinnering, een vleug van nabijheid. Dat is geen verbeelding, dat is een stille aanraking van ziel tot ziel.

Ik nodig je uit: plaats je hand op je hart, adem rustig en fluister in stilte: “Wij zijn één in liefde, voorbij tijd en ruimte.” Laat die woorden door je heen trillen. Voel hoe je hart zich opent en een zachte verbinding maakt met de geliefde die verder is gegaan.

Weet dat de band van liefde alles overstijgt en dat scheiding slechts een illusie is. In de diepte van het hart is er altijd verbinding. Laat je tranen stromen, laat je hart voelen, maar achter die sluier is er altijd Liefde die blijft.

Zo is het. Zo zal het zijn.

In Licht en Waarheid,

Amara in afstemming op het trillingsveld van Lichtmeester Morya